بسم الله الرحمن الرحیم

" و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیا عند ربهم یرزقون "

با سلام و درود به پیشگاه آقا امام زمان (عج و نایب بر حقش امام خمینی بت شکن و با درود و سلام به روح پرفتوح شهیدان از شهیدان کربلا تا شهیدان جنگ تحمیلی بخصوص شهیدان عملیات اخیر اینجانب ناصر نعیمی فرزند ابوالقاسم بنا به تکلیف شرعی و ادای دین پا به میدان نبرد حق علیه باطل گذاشتم و باز بنا بر وظیفه شرعی که بر هر فرد مسلمان واجب شده وصیتنامه ای می نویسم تا اگر خواست خدا انشاء الله در این شد که ما به دیدار او برویم و شهادت را نصیبمان کند تکلیفمان را انجام داده باشیم . این بنده حقیر از همه کسانی که انها را می شناسم حلالیت می طلبم و از آنها می خواهم که مرا ببخشند زیرا جواب حق الناس در آن دنیا سخت است و از همه آنهایی که می شناسم راضی هستم . من به اختیار خودم این راه را انتخاب کرده ام و هدفم انشاء الله رضای خدا بود ، و هر کس هم که دم از امام و اسلام می زند باید این راه را طی کند حال هر چه خدا برایش مقدر کرده باید راضی باشد و توصیه همه ی شهیدان هم همین بوده و من در اینجا متذکر به یکی از قسمتهای وصیتنامه برادر شهید عزیزم منصور اشاره می کنم که گفته بود : دوستان من کسانی هستند که راه مرا ادامه دهند و من خوشحالم از اینکه چنین برادر هوشیار و مخلصی داشتم که با شهادتش ما را هم از خواب غفلت بیدار کرد و یک تکانی خوردیم و واقعا من از برادر کوچکترم در زندگی درس گرفتم ، ای ملت شهید پرور قدر این نعمت الهی یعنی امام امت را بدانید ، قدر این موقعیتی که در آن قرار دارید بدانید امام و یارانش و آیت ا.. منتظری و مشکینی را مخصوصا رها نکنید به توصیه هایشان عمل کنید که صلاح هر کس که به این توصیه ها عمل کند در این است که دعا کنید که امام را خدایا تا انقلاب مهدی حتی کنار مهدی خمینی را نگهدار و بقول امام در صحنه باشید و از اختلافات و تفرقه بپرهیزید که دشمن هم همین را می خواهد و اما خانواده عزیزم خانواده ای که مرا چینین در خودش تربیت کرد و واقعا بهشت زیر پای چنین پدر و مادرانی است . شما ای پدر و مادرم دیگر بهشت را برای خودتان تضمین کرده اید . ای پدر خوب و مهربان و استوار تر از کوهم که بجای اینکه مشکلات شمارا از پای درآورد شما مشکلات را از پای درآورید و برآنها چیره شدی می دانم که داغ فرزند برایت سخت است ولی اتکا به خداوند قهار کن و از او کمک بجوی و به یاد کربلا بیفت و امام حسین که علی اصغر و علی اکبرش را داد برادرش را داد و واقعه ی کربلا مصیبتی عظیم بود و ای مادرم ، ای مادر شیر دل و قوی دلم که نمی دانم در وصف تو چه بگویم تو به همه ما روحیه می دادی و اثر شیر تو بود که ما به این راه آمدیم و آخرش به اینجا ختم شد مراببخش اگر به تو تندی و اهانتی کردم اگر به تو ترشرویی کردم و همینطور پدر تو هم مرا حلال کن اگر حق فرزندی را نسبت به تو ادا نکردم و از شما خانواده ام می خواهم که جلوی کسانی را که میخواهند با یک سری جو سازی و تفرقه افکنی روحیه انقلابی شما و دیگر خانواده های شهداء را تضعبف کنند بایستید آنهایی را که بعد از این همه شهید دادن و بعد از این همه پیروزی هنوز خواب هستند و یا خودشان را به خواب زده اند و دم از صلح ذلت بار می زنند و هنوز وجود امام و خانواده های شهدا را نادیده می گیرند و به کارهای کثیف خودشان ادامه می دهند آنها را از خودتان دور کنید ما از خدا می خواهیم که آنها را هدایت کند و اگر قابل هدایت نیستند هر چه زودتر آنان را که روی زمین سنگینی می کنند از روی زمین بردارد چون اینها انگلهای جامعه هستند .

و اما خواهرانم ، ای خواهران عزیزم زینب را الگوی خود قرار دهید و زینب وار در برابر مصیبت بایستید تا در آن دنیا روسفید باشید و این برادر کوچکتان را هم ببخشید و صبر و توکل بر خدا را پیشه کنید که ان الله مع الصابرین و مام دوستانم ، ای دوستان عزیز امام را رها نکنید و با افرادی که بر علیه این انقلاب حرف می زنند مبارزه کنید و مسئله ی جنگ را فراموش نکنید . در آخر از خانواده عزیزم می خواهم که اگر خواست و تقدیر الهی انشاء ا... بر این قرار گرفت که من شهید شدم و جنازه ای داشتم آن را در امام زاده حسین رضا نزدیک قبر برادرم دفن کنید و اگر هم جنازه ای نداشتم بیاد آن شهیدان گمنام بیفتید و مراسمی ساده و بدون تشریفات برایم بگیرید و لباس سیاه برایم نپوشید و برای ابا عبدالله الحسین (ع و یارانش گریه کنید .

آنکه تو را شناخت جان را چه کند            فرزند و عیال و خانه مان را چه کند

دیوانه کنی هر دو جهانش بخشی           دیوانه تو هردو جهان را چه کند